Ekmek, süt veya suyla karıştırılmış, maya veya diğer kabartma  karışımlarıyla veya mayasız hamur haline getirilmiş unlu mamüllerdir.Pişirilerek servis edilir.

Ekmek sıklıkla tadını geliştirmek için yumurta, tereyağı veya tuz gibi ek bileşenler içerir.

Un türündeki oranlar ve diğer içerikler, hazırlanma şekillerinde olduğu gibi geniş ölçüde değişir.

Sonuç olarak, ekmek çeşitleri, şekilleri, ebatları ve dokuları dünya genelinde farklılık göstermektedir.

Ekmek çeşitli şekillerde, dünyanın en çok tüketilen yemeğidir.

Bir biçim ya da başka bir deyişle, ekmek en eski zamanlardan beri insanoğlunun temel besin maddelerinden biridir.

Avrupa'da 30.000 yıl öncessine ait elde edilen kanıtlar, sivri uçlu bitkiler için kullanılan kayalardaki nişasta kalıntısını ortaya çıkardı. Bu süre zarfında, nişasta, bitki köklerinden ekim yapmakta, örneğin eğrelti otları yassı bir kaya üzerine yayılmış, ateşin üzerine yerleştirilmiş ve ilkel bir şekerleme biçiminde pişirilmiştir.

Neolitik çağın şafağı ve tarımın yaygınlaşması ile MÖ 10.000 yıllarında tahıllar ekmek yapmanın temelini oluşturdu.

Eski Mısır'da sanatsal tasvirler biçiminde ekmek yapımıyla ilgili geniş kapsamlı kanıtlar vardır,

Ekmek yapımında kullanılan yapı ve kalıntı kalıntıları gibi.

Arkeolojik kanıt, M.Ö. 3000'de erken bir tarihte Mısır'da ekmek yapımında kullanılan mayayı doğruladı. Gıda tarihçileri, genellikle, mayalı ekmeğin keşfi için bu tarihi gösterdiler.

Yunanlılar Mısırlılardan ekmek hazırlama teknolojisini almış. Yunanistan'dan uygulama Avrupa'daki diğer bölgelerde yayılmıştır.

Ekmek ve buğday, etten daha hayati olduğu düşünülen Roma'da özellikle önemliydi. Askerler, roma hükumetine ekmek dağıtımı konusunda baskı yapmıştır.

Tarihin büyük bölümünde, bir kişinin sosyal statüsü tükettikleri ekmek rengiyle fark edilebilir. Ekmek ne kadar koyu olursa, sosyal statü de  o kadar düşük olur. Bunun nedeni, beyaz değirmenlerin diğer ürünlerle karışmasını sağlamak için daha beyaz ve daha pahalı unlar olmasıydı. Bugün, daha koyu ekmeklerin lezzeti ve besin değeri açısından daha pahalı ve çok değer verildiği bu eğilimin tersini görmüş olduk.

Tok tutucu,mide dolduran bir besindir.

Ekmek, günün her hangi bir öğünde farklı şekillerde sunulabilir, bir aperitif olarak yenilebilir ve hatta diğer mutfak hazırlıklarında bir bileşen olarak kullanılabilir.

Tost ışıltılı sıcaklığa maruz bırakılarak kahverengileştirilmiş
dilimlenmiş ekmektir. Bu esmerleşme bir sonuçtur.

Maillard'ın tepkisini ekmeğin tadı değiştirerek ve daha sıkı hale getirerek üzerine üst üste yayılmalarını kolaylaştırıyor.

Fransız tostu, geleneksel olarak bayat ekmeğin sütten çırpılmış kızartılmış yumurtalara batırılmış bir tabaktan oluşur. Fransızca tost, Tost Fransızca'dan gelmesine rağmen tost Fransa'da ya da Fransızlar tarafından icat edilmemiştir.

Sandviç adını Sandwich'in 4. Kontu John Montagu'dan alınıyor.

hizmetçi ona iki dilim ekmek arasında doldurulmuş et getirdi.Günlük aktivitelerinde bunu tüketmesiyle arkadaşlarının fark etmesi sonucu isim kalıcılaşmıştır.

Ekmeği, birçok kültürde yalnızca beslenmenin ötesinde, geçmişi ve çağdaş öneminden dolayı önem taşır.

Bazen sunak ekmeği, topluluk ekmeği, kuzu veya ev sahibi olarak adlandırılan kutsal ekmek, Efkarecinin Hıristiyan ritüelinde kullanılan ekindir. Doğu ve Batı gelenekleri, ekmeğin buğdaydan yapılmasını gerektiriyor.

Ekmek İncil'de 360 kez göründü (KJV). Eski Antlaşma'da 280, Yeni Ahit'te 80 kez.

13 Kasım 2008'de Guinness Dünya Rekorları Günü kutlamaları sırasında Brezilya'nın Paraná kentinde bulunan Curitiba'daki Joaquim Gonçalves (Brezilya) tarafından yapılan en büyük ekmeklik ekmek 1,571 kg (3,463.46 lb) ağırlığındaydı.

Algatocin kasabasındaki Pan Piña'nın İspanyol bir fırını, dünyanın en pahalı olduğunu iddia ettikleri ekmeği satıyor.

117 € (yaklaşık 140 $) bir somun ekmek. Pan Piña fırınında yapılan her 400 gramlık (14 oz) ekmek, wholewheat un, hecelenmiş ve kurutulmuş bal içeriyor. Ayrıca bir anahtar ekstra madde: altın tozu 250 mg'lık bir yağmurlama verilir. Altın yaprak ekmek, dünyanın dört bir yanındaki alıcılara ihraç edilmektedir.

kabuğun içine alan ekmeğin bir kısmı "kırıntı" olarak adlandırılır, bu nedenle ekmeğin bu kısmının küçük parçalarına kırıntı denir? Restorasyon uzmanları, 17. yüzyıldan beri Sistine Şapeli'nin tavanındaki freskleri temizlemek için kullanılmışken, Wonder Bread'in ve sünger dokusunun Michelangelo'nun "Adem Yaratışı" nı temizlemek için oldukça etkili bir araç olduğunu keşfetti. 

1943'te , İkinci Dünya Savaşı'nın tam ortasında, ABD hükümeti dilimli ekmeği yasaklamıştı. Bir savaş çaba harcayan gereksiz malzeme ve kaynak kullanımı olarak kabul edildi. Bu, halk, fırın şirketleri ile iyi oturmamaktadır. New York Times'a yazdığı bir kadın, "dilimlenmiş ekmekin hane halkının moral ve aklı başına ne kadar önemli olduğunu" ilan etti. Dilimlenmiş ekmek, bir makine ile dilimlenmiş ve kolaylık sağlamak için paketlenmiş bir ekmek çeşididir. İlk kez 1928'de satıldı ve "ekmek sarılı olduğu için pişirme sektöründeki en büyük ilerleme" ilan edildi. Dikkat çekici veya devrim niteliğindeki bir yeniliğe "dilimlenmiş ekmek" den beri en iyi şey denebilir. 

Slav kültürlerinde ekmek ve tuz konuklara karşı bir karşılama olarak sunuluyor. "Lord" İngilizcesi kelimesi, "ekmek tutacağı" anlamına gelen Anglo-Sakson tarikatından gelmektedir. Eski Mısırlılar, yanık yaralarında kirden çıkan enfeksiyonları tedavi etmek için küflü ekmek kullanıyorlardı.