MOLLUSKLAR SADECE BİRLİKTE YAPMAKTADIR.  

Mollusklar kabuklarını oluşturmak için mantolarından salınan kalsiyum karbonat ve proteinleri kullanırlar. Bir yumuşakça büyüdükçe dış iskelet de öyle. "Gezegende gezinen, bebeklerle aynı vücut zırhını taşıyan birkaç hayvan arasından bunlar; Ölçekler yumuşakçanın yavru kabuğunun sivri ucu veya en içteki kertesidir "diye yazmaktadır. "Her geçen gün, yumuşakça kabuk yavaşça genişlemekte, içeride yumuşak hayvanın yetişmesine yer açmaktadır."

 

Kabuklu her zaman sinistral veya sol açıklıklı bazı türler olmasına rağmen, 10 kabuğun dokuzu sağ şeffaftır, yani sağa açılır. Ölçekler, nadir olduğu için sinistral örnekler için "çılgınca" diyor Ölçekler, "o kadar ki, sahte solcularda yıllarca gizli ticaretler gelişti."

Kabuk toplayıcıları onları sevebilseler de, sinirist bir hayvan olmaları korkunç sonuçlar doğuruyor: Dekstral yumuşakçalarla çiftleşme imkânsız. Araştırmacılar, solcular ve sağcılar eşleşmeye çalıştıklarında neler olduğunu görmek için tanklara sol ve sağ açıcı Romalı salyangoz çiftlerini yerleştirdiler. Ölçekler "Sol-sağ ortakların ruh hali ne kadar çok hissettiğine bakılmaksızın," bir ölçekte "bir bebek salyangozunun ayağının saçmalığı hiçbir zaman hücreleri çiftleştirmekle yükümlü değildir" yazıyor.

 BUNUNLA BİRLİKTE

Kabuklar düz olabilir ve yumuşak olabilir (kapaklı kuşları düşünün) veya sivri uçlar, sırtlar ve çıkıntılar ile süslenmiş halde gelebilir. Her iki şekil bir amaca hizmet eder. Yıpranmanın kaba olduğu tropik bölgelerden gelen ayrıntılı kabuklar. UC Davis'teki paleoekoloji profesörü Geerat Vermeij ve A Natural History of Shells adlı kitabın yazarı, tropikteki yumuşakçaların bu süslemeleri yırtıcıların önüne geçmek için geliştirdiklerini düşünüyor - yırtıcıları koyda tutacak büyük, kalın bir kabuk oluşturmaktan çok daha iyi bir seçenek aynı zamanda yapmak ve sürüklemek için bir acıdır. Ayrıca, "birçok tropikal kabuğun pervazları ve olukları, ağırlığı düşürürken kırılması zor güçlü bir vücut zırhı oluşturmak için maliyet açısından etkili bir yol" diye düşünüyor. "Kabuklu denizlerin kabuğunu yoğunlaştırmak ve parlatmak, yırtıcıları caydırmanın başka bir yoludur."

Zarif yumuşakçalar, bu arada algılamadan geçmek ve hızlı bir şekilde uzaklaşmak için aerodinamik şekillerini kullanabilirler. Bir kabuğun şekli molluskun kum ve çamurda batmasını veya içinde çakılamamasını sağlayabilir.

 AYRICALIK ALANLARININ DÜZENLENMESİ GEREKMEMEKTEDİR.

Yakın tarihli araştırmalar, Kabuklardaki ayrıntılı renklerin ve desenlerin Ölçekler tarafından "kaba oyuncaklarla değil, kabuk yapma için önemli kayıt işaretleyicileri olan ve doğal seçilim kuvvetlerine tabi olan ve zaman içinde gelişti" yazıyor. Başka bir deyişle, yumuşakçalar kabuklarını yapmaya devam etmek için mantolarını nereye koyacaklarını bulmak için kalıpları kullanabilirler. Bilim adamları, yumuşakçaların hangi pigmentleri kullandıklarından hâlâ emin değiller.

 BİLİNEN EN BÜYÜK HERMIT YENGECİ, AMONİF KABUK KULLANDI.

Günümüzde yaklaşık 1000 tür hermit yengeç mevcut, bunlar yumuşak abdomenlerini korumak için ölü yumuşakçalar tarafından eski deniz kabuklarına dayanıyorlar. (İlginçtir, Ölçeklere göre, mermer yengeçler kabukların şimdiki sakinlerini asla öldürmez; mollusk ölünceye kadar beklerler ve devralmadan önce diğer hayvanlara yemek yemelerine izin verilir.) En eski esrar yengeç fosili 2002'de keşfedilmiştir , Yorkshire, İngiltere'de Steepton köyünde. Paleontolog Rene Fraaije, Skales'in yazdığı "kabuktaki yengeçi, 130 milyon yıl önce Alt Kretase'de daha eski denizlerde yüzen soyu tükenmiş bir baş cepte" bulunan bir amonyak'a ait olduğunu gördü. Öldükten sonra, bir yengeçin geçip gittiği deniz dibine battı, içeriye girdi ve içeriye tırmandı. "Şimdiye kadar bir amonyak bulunan tek kurtçuk bu.

Bilim adamları uzun süredir argonotların ince, yanardağ kabuklarını diğer hayvanlardan çaldığına inanıyorlardı. 1832'de akvaryumunu icat eden Argonaut'ları araştıran Jeanne Power, hayvanların kabuksuz olarak doğduğunu keşfetti ve pembe çivi boyutlarına ulaştıklarında kabuklarını çıkarmaya başladılar keşfetti. Fakat kabuklarını mantolaları ile salgılayan diğer yumuşakçaların aksine, kadın argonautlar kabuklarını yapmak ve onarmak için iki kolundan bez kullanırlar. (Erkek argonautlar kabuk yapmazlar.) Bütün onarım çalışmaları nedeniyle iki argonaut kabuğu aynı değildir.

Argonotlar -hâlâ kabuğa sahip tek ahtapotlar- sudan geçerken sürüklenmeyi azaltan kaburga ve sırtlara sahip kabuklarından tamamen kurtulabilirler. Asmak için emiciler kullanıyorlar ve asla kabuklarını terk etmeyecekler. Kabuğunu çıkarırsan bir patron ölecek. BÜYÜK BİLGİ KONTROLÜ BİRİNDEN BİR POMPEII'DE BULUŞTU.

MS 79 yılında Vezüv Dağı'nın patlamasında koleksiyon korunmuştur ve "BÜYÜK BİLGİ AĞAÇ KOLEKSİYONLARINDAN BİRİ POMPEII'de Bulundu.

Kazı, M.Ö. 79 yılında Vezüv Dağı'nın patlaması sırasında korunmuş ve "uzaktan denizlerden gelen, kesinlikle Kızıldeniz'e kadar uzanan, güzel görünen basit bir nedenden dolayı korunmuş olan kabuklardan" oluşuyordu. Ölçekler .

 Plajlarda toplanmışlardır.

Ölçekler, "Hastalık, yırtıcılık, yaşlılık ya da başka bir kader nedeniyle ölen poliesterlerin arkasında çok sayıda kabuğun geride kalmasına rağmen bu tür kabuklar uzun süre bozulmamış" diyor. "Şansınız, pırıl pırıl kabuğunun canlı bir hayvandan alınmasıdır; toplandı ve öldürüldü ve kabuğu çıkarıldı ve sonuçta satın alabilmeniz için kabuk ticaretine satıldı "dedi. Her yıl kaç tane kabuğun ticaret edildiğinden eminsiniz, ancak yaklaşık 5000 tür yumuşakça hedeflendiği düşünülmektedir. Ve bu ticaret büyük olasılıkla yabani popülasyonları etkilemektedir; Bazı bölgelerde, yumuşakçaların türleri, geçmişte olduğundan daha küçük kabuklara sahipler "herkesin iyi olmadığını ve daha büyük örneklerin tükendiğini gösteren güçlü bir gösterge". Kabuk satın alırken, nautilus olgunluğa erişmek için uzun zaman ayırın, pek çok gençiniz olmaz ve zaten avlanmış durumdasınız) ya da hiç satın almayın.